فینال مونیخ: نبرد یان سومر و دوناروما 

سومر ستاره نیست اما کاراکتر احترام برانگیز او یادآور دروازه بان هایی مثل دینو زوف و پیتر شیلتون واین اواخر، بوفون و کاسیاس است.

  - سومر ستاره نیست اما کاراکتر احترام برانگیز او یادآور دروازه بان هایی مثل دینو زوف و پیتر شیلتون واین اواخر، بوفون و کاسیاس است.

       عصر ایران؛ شیرو ستمدیده-  در پایان بازی برگشت اینترمیلان و بارسلونا، اگرچه لامین یامال به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد، ولی کسی که بیشترین تاثیر را در تعیین تیم فینالیست چمپیونزلیگ ایفا کرد، قطعا یان سومر بود.

      یان سومر سوییسی در طول آن 120 دقیقه ی طولانی و پرهیجان، حداقل چهار بار لامین یامال را ناکام گذاشت.

او دو بار در مصاف تک به تک، موفق شد ضربه ی یامال را مهار کند، دو بار هم شوت های بسیار دقیق یامال را با واکنش هایی استثنایی راهی کرنر کرد.

    آن دو واکنش شگفت انگیز یان سومر، یادآور واکنش های کلاسیک گوردون بنکسِ افسانه ای در دهه های 1960 و 1970 بودند.

سبک دروازه بانی سومر نیز یادآور طرزِ گلریِ میشل پرودوم است؛ دروازه بان تکنیکیِ بلژیکی در دهه 1990.

    سومر ستاره نیست اما شخصیت دارد و بسیار محترم است.

کاراکتر احترام برانگیز او در میدان مسابقه، فوتبال شناسان را به یاد دروازه بان هایی مثل دینو زوف و پیتر شیلتون می اندازد.